In de voorbije zomer werd het splinternieuwe teken- en schilderatelier geopend in dagcentrum 358. We gaven onze ogen de kost.
Woensdagnamiddag. In het nagelnieuwe teken- en schilderatelier heerst veel bedrijvigheid. Her en der zitten medewerkers gebogen over een eigen werk. In het midden van de ruimte zit een groepje medewerkers, samen met stagiaire Paulien, bijeen rond een toestelletje. Ze verwarmen er hun linotekeningen op. Dat doen ze om de lino’s daarna eenvoudiger te kunnen uitsnijden en vervolgens onder de drukpers te leggen, lichten medewerkers Kevin en Tim toe.
Een oudere lino prijkt – tussen vele andere werken – aan een lange witte muur, de langste van het atelier. ‘Het is heel tof dat we werken voor kortere of langere tijd kunnen presenteren op die grote magneetmuur,’ zegt begeleidster Ine. Bij deze: pluspunt nummer één van het nieuwe atelier. De medewerkers, die er sinds deze zomer aan de slag zijn, zien er nog een pak andere.
Licht & ruimte
‘Het is hier ook heel licht,’ zegt medewerkster Inneke. ‘En je kan naar buiten kijken, naar de tuin.’ De enorme glazen schuifdeuren en de nabijheid van de tuin geven de ruimte inderdaad een sterk ‘buitengevoel’ mee, mooi meegenomen tijdens de donkerdere wintermaanden die voor de deur staan. ‘En dat we de glazen schuifdeuren kunnen openzetten om bepaalde verf- of inktluchtjes te laten ontsnappen, is ook heel aangenaam,’ zegt begeleidster Ine.
‘Het atelier is ook heel ruim,’ vervolgt ze. ‘Medewerkers kunnen weer groter werken en ik merk dat ze dat ook beginnen te doen.’ Getuige daarvan: een groot werk op doek van medewerkster Inneke van Vallon-Pont- d’Arc (Ardèche), waar ze vroeger met haar familie op reis ging. Het werk is nog in opbouw, maar de inspiratie kwam in het nieuwe atelier tot stand. Ook medewerker Stijn werkte er al aan een groot schilderij: een gelaagd werkt met dieren en stukken krantenpapier, dat je zowaar in eender welke richting kan ophangen.
Een nieuwe schwung
‘Ja, het nieuwe atelier heeft de medewerkers een nieuwe schwung gegeven,’ glundert Ine. ‘Het werkt inspirerend. Met een ruimte als deze kunnen we alleen maar heel blij zijn.’ Daar waren ook de collega’s van het Sperwerteam het roerend mee eens, toen ze op 26 september tijdens een ‘after work drink’ het glas kwamen heffen op de opening van het atelier.
‘En gisteren was er nog een feestje,’ zegt medewerkster Inneke, ‘met chips, kaas en kidibul’. Op die receptie waren alle medewerkers van gebouw 358 uitgenodigd die op dat moment aan het werk waren. Net als het Sperwerteam, konden ook zij met uitwisbare inkt iets tekenen of schrijven in een wel heel bijzonder ‘gastenboek’: de glazen schuifdeuren! Meteen het paradepaardje van het atelier?
Als het aan Ine ligt, houdt dat paradepaardje zich veeleer schuil achter een onopvallende deur in het atelier. Die deur geeft toegang tot een ruime berging, waar allerlei opbergmeubelen en een wel heel belangrijke ladekast staan. Ine opent de schuiven één voor één. ‘Kijk, hier liggen plateaus en staat een hele reeks verfpotjes en verfresten bij elkaar. Dat maakt het werken een pak eenvoudiger tegenover vroeger,’ glundert ze. ‘Het is veel eenvoudiger voor de medewerkers om zich van de gewenste verf te bedienen. Bovendien gaat het verspilling tegen,’ besluit ze. Geen twijfel mogelijk: dit nieuwe atelier is voor iedereen die erin werkt een voltreffer!
